Ziek door talkpoeder
18 jaar werkte Rutger van Groeninge in de productie, waarna hij zijn carrière bij Delicia vervolgde als teamleider in het magazijn. In 2013 ging hij op vakantie naar Marokko, niet wetende dat hij niet meer terug zou keren als werknemer bij het bedrijf. Een monoloog die twee jaar geleden indruk maakte in de speciale editie van het magazine ‘Opgelucht’.
“Ik vertrok naar Marokko met een lichte kriebelhoest. Je kent het wel, van het type ‘dat gaat wel weer over’. Het werd op vakantie alleen maar erger, totdat ik amper nog sliep door de hoest. Ik liep ’s nachts rondjes in de hoop dat het zou zakken. Nog steeds dacht ik dat het wel over zou gaan. Na mijn vakantie wilde ik gewoon gaan werken, maar toen ik op maandag aankwam op het werk, zakte ik bij de balie in elkaar van vermoeidheid. De vakantie had zoveel energie gekost.”
“De huisarts luisterde naar mijn longen en stuurde me direct naar het ziekenhuis. Iets later zat ik bij de eerste hulp en nog iets later die dag werd ik opgenomen in het ziekenhuis. Het ging in een razend tempo, want ik bleek flink ziek te zijn. Ik had ontstekingen in mijn longen: longfibrose. Ik werd overgeplaatst naar het ziekenhuis in Nieuwegein, waar veel expertise aanwezig is over longfibrose. Twee weken lang kreeg ik enorme doses Prednison. Dat sloeg gelukkig aan en ik knapte op. Daarna heb ik nog twee jaar Prednison geslikt. Het proces in mijn longen ligt nu stil en het gaat gelukkig goed met mijn gezondheid.”
Blootstelling aan talkpoeder
“Er werden ook biopten genomen en daarin werden al vrij snel talkkristallen gevonden. De link met het werk was duidelijk. In de tijd dat ik in de productie werkte ben ik dagelijks blootgesteld geweest aan talkpoeder. Er was niet bekend dat je daar ziek van kon worden. De laatste twee jaar werkte ik in het magazijn en werd ik haast niet meer blootgesteld aan talk, maar longfibrose gaat niet meer weg en blijkbaar werd het twee jaar later ineens actief. Het interesseerde me eigenlijk niet zo heel erg dat het door de talk kwam, want ik was hartstikke ziek. Dan kom je in een soort overlevingsstand. M’n zus en vrienden werden er wel boos over. Het ging toen heel slecht met me en ze dachten dat ik dood ging. Ook bij Delicia werd geschrokken gereageerd. Het was helemaal niet bekend dat talk een risico voor de gezondheid was en er werden direct maatregelen genomen.”
Contact houden
“De directeur en P&O waren erg betrokken bij mijn situatie en hebben regelmatig contact gehouden. Toen ik weer wat was opgeknapt werd al snel duidelijk dat ik niet meer bij Delicia kon werken. Het is onmogelijk om niet in de productieruimte terecht te komen en de arts zei dat ik niet meer met stoffen in aanraking moest komen. Als mijn longen geïrriteerd raken, kan de longfibrose weer gaan opspelen. We zijn in goed overleg uit elkaar gegaan. Ik ben echt heel tevreden over hoe alles is opgepakt door het bedrijf, zowel ten aanzien van mij als ten aanzien van mijn collega’s. Ze konden er niets aan doen.”
“Nadat ik twee jaar ziek ben geweest, kwam ik in eerste instantie in de ww. Daarna ben ik op zoek gegaan naar werk. Eerst bij een fabrikant van elektronica in de productie én in de zomermaanden als technicus in een circus. Tegenwoordig werk ik als begeleider van mensen met een verstandelijke beperking. Dit kan ik allemaal gewoon doen.”
“Er zit wel littekenweefsel op mijn longen. Gelukkig kan ik in mijn dagelijks leven goed uit de voeten. Ik kan zelfs sporten, maar niet explosief. Als ik bijvoorbeeld moet rennen om de bus te halen, ben ik na 10 meter helemaal kapot. Verder moet ik absoluut blootstelling aan stoffen vermijden en ik moet geen longontsteking krijgen, want dan kan de longfibrose weer opspelen. Ik ben er uiteindelijk behoorlijk goed vanaf gekomen, maar de longfibrose blijft wel een risico dat ik met me meedraag.”
Het bericht Ziek door talkpoeder verscheen eerst op RPS.